12 Kasım 2014 Çarşamba

Sineklerin Cambazı

Ortada ceset yokken cenaze kaldıran sevgilim,
Sosyalist çenesi, zorba ağzıyla
Deliliklerden delilik beğenemeyen sevgilim.
Nasıl farklı herkesten, öylesine yorgun.
Ölümün asaletine kanmaya hevesli
Yaşama korkaklığını itiraf edemeyecek kadar ukala sevgilim.
Boyunduruğuna soktuğu anda sürgün eden sevgilim
Unutmak. Ölmek.
Unutmak ve özlemek.
Her şeyin aynı orantıda yanlışlanıp doğrulanabildiği bir dünyada
yargılarının gerçekliğinden şüphesi olmayan sevgilim.
Aşık olmayı varlığını yokluğu edemediğinden seven sevgilim.
Kelimelerini göğsüme diktiğim sevgilim.
Adını zikrettiğimde beni şirke koşan sevgilim.
Unutamamak. Ölmek.
Umut etmek ve beklemek.
Hitab-ı sıfatı sevgilim olan, başkalarının verdiği ismi değişeceği ana kadar benim,
Mitomaniden muzdarip,
Dilinden gerçek düşmeyen sevgilim
Herkesi sıradan bildiğinden
Şahsına münhasırlığını farkedemeyen sevgilim
Kendine ateist bana müslüman bakan
Daha fazlasını arayıp, bulunca kaçan
İşkembeden sallayıp, çorbası ağzını ekşiten sevgilim
Onur duymak. Ölmek.
Bitirememek ve gitmek.
Ağzıma üflediği nefesle bana can verip
Diklenince otoritesine, cehenneme süren sevgilim
Arafta kalmak yeterince acıyken
Beni öznesiz, yüklemsiz, üç noktalı belirsiz, yarım bırakan sevgilim...
Uyanmak. Ölmek.
Başlamak ve rüya görmek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder