gözlerinde gördüğüm gülümsemenin
dudaklarıma düştüğü anda
çünkü bir sonraki an umrumda bile değil
istersen üflerim son nefesimi dalgaların boynuna
yeterki beni şimdi bırakma
beraber yanalım yıldızların ışığında
bağır avazın çıktığı kadar yaşadığın anınn gerçekliğine
ancak boğazın yanınca inanıcaksan bağır
ama konuşmamı isteme benden dilim
heycandan küp gibi ağır
ve kulaklarım uğuldar her bir nabız yokluğunda
başka ruhlar da orda ama mantığım onlara sağır
güneş yüzünü göstermeden gitmen gerek diye
uyandırdılar beni gerçekten
kabuslarıma doğru başladı hayat
geride sen, ilerde yapılacaklar
kahrolası dünyayı benimle kurtaracaklar
oysa öyle çok isterdimki ilk ışıkları şehrin
mavi suların üstünden yüzümüze aynı anda vursun
içim titrken ayazdan, ısındığım senin öpüşün olsun
ama o anı bir daha yaşamanın hayaliyle bıraktım ardımda bakışlarını
o son sözün de ne?
gerçekten bir daha tutmayacak mısın elimi?
son görüşüm mü olacak gecenin mirası gözlerini
hayır izin veremem demek isterdim ama
biliyorsun sevgilim,
şehir bizi bekler, ve bekler başka geceler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder