Hafızlar

Hafızlar mırıl mırıl tarih yazarlar,
Sen beni satırlarında hiç geçirmezsin.
Güneş yürüyüşüne başladığı yere her döndüğünde
Başka başka insanlar başka başka davalara inanırlar.
Ben sana hiç inanmam.
Yaralı mı var bu kez haberlerde,
Gömecek toprak kalmadı diye vurmadıklarındandır.

Hafızlar ağır ağır önce eğilmeyi öğrenirler.
Sonra dizlerinin üstüne çökmeyi.
İki defa da alnı taşa değdi mi, tamam.
Artık bir sağa bir sola selamlarını verirler.
Karanfiller atılmaz bu kahramanların başlarından aşağı,
Fakat elleri kızıla boyanır yine de, bilinmez neden.
Hafızlar gördüklerini unutmazlar.
Zebanilerden farkları çoktur,
çok dikkatli bakınca, tabii.

Hafızların gözleri seni, ayrıksı otları, iyi seçer.
Bense aralarında kaybolur giderim.
Başka başka çiçeklerin arasında koklanmadan,
Toprağa da yazılmadan, rüzgara karışırım.
Ben davasız yaşarım. Ben susuz boğulurum.
Ben yükselir de uçamam.
Sen yalnızca seyretmezsin.
Ben seni yalnız ekranlardan takip ederim.
Yalnızca iki kişilik bir filme odaklanır kalırım.
Sen izleyeceğimi düşünmeksizin piksellere dağılırsın.
Ben her gün o piksellere aşık olurum.

Hafızlar beni hapsetmezler.
Tutuklamalarına gerek olmayan bir mahkumum.
Sen karıştırırsın, ben kımıldamam.
Tarihi kitaplardan okumazsın, bense okuduklarıma inanmam.
Ben aşağılık dehlizlerde yağlı halatlarla bağlanıp işkence edilmeliyim.

Ben bir hafız olmalıyım.
İnanınca mutlu olunacak tarihler yazmalıyım.
Sense bana isyan etmelisin.
İsyanlarına hayran olup seni cezalandırmalıyım.
Hafifletici unsurlardan yalnızca gözaltına mahkum etmeliyim.
İlahilerle delirtip, tespihlerle uslandırmalıyım.

Satırların hiçbiri senden bahsetmiyor.
Yavaş yavaş siliniyor dün, gün artık yarına doğuyor.
Dünde doğan her çocuk, yarın katil ve maktul olarak ölüyor.